Yvonne
Mensen fascineren me altijd enorm, waarom doen ze zoals ze doen? Ieder mens, elk verhaal is uniek. Mijn ervaringen als fysiotherapeut, haptotherapeut, docent, hulpverlener en hulpvrager hebben mij veel geleerd, zowel over mijzelf als over anderen. Alle ervaringen, positief en negatief, zijn waardevol en dragen bij aan wie ik ben en hoe ik anderen tegemoet treed.
Sinds 1990 ben ik werkzaam in de gezondheidszorg. Eerst als fysiotherapeut in gezondheidscentra en sinds 1992 bij Sherpa (een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking). Daar werk ik nog steeds een aantal dagen per week, maar nu als haptotherapeut. Door het werken met mensen met een verstandelijke beperking heb ik goed leren waarnemen, voelen en leren vertrouwen op wat het lijf vertelt.
Tijdens mijn stage voor de opleiding fysiotherapie kwam ik in aanraking met de haptotherapie. De haptotherapie raakte me en ik wist dat dit me kon helpen om op een holistische manier met mensen te werken. Het lichaam, het denken en de ziel horen voor mij onlosmakelijk bij elkaar. De haptonomie heeft een wat zweverig imago, omdat het over voelen en contact gaat, en dat is vaak moeilijk goed in woorden uit te drukken. Maar voelen en contact zijn heel concreet, we maken hier de hele dag continu gebruik van. Dit gaat zo vanzelf en onbewust, dat we het niet zien, dat we niet door hebben hoe we iets doen. De haptonomie geeft voor mij taal en gereedschap voor wat er in de interactie met de ander gebeurt.
In 2007 ben ik naast het werk bij Sherpa een eigen praktijk gestart. Na verschillende locaties zit ik sinds eind 2016 aan de Weerdsingel, waar ik met veel plezier samen met collega's werk.
Daarnaast ben ik verbonden als docent aan de Academie voor Haptonomie in Doorn.
